Forum  " DWA ŚWIATY "
ŻYCIE ODBITE W SZKLANYM EKRANIE
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

REGULAMIN MIŁOSCI

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum " DWA ŚWIATY " Strona Główna -> TEMATY TRUDNE
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
13




Dołączył: 27 Lis 2005
Posty: 263
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kalisz

PostWysłany: Wto 20:12, 17 Kwi 2007    Temat postu: REGULAMIN MIŁOSCI

Intymność

Intymność to pozytywne uczucie i towarzyszące im działania, które wywołują przywiązanie, bliskość i wzajemną zależność partnerów od siebie. Na intymność składa się wiele czynników: Pragnienie dbania o dobro partnera Przeżywanie szczęścia w obecności partnera z jego powodu Szacunek dla partnera Przekonanie ze można nań liczyć w potrzebie Wzajemnie zrozumienie Wzajemne dzielenie się przeżyciami i dobrymi, zarówno duchowymi i materialnymi Dawanie i otrzymywanie uczuciowego wsparcia Wymiana intymnych informacji Uważanie partnera za ważny element własnego życia Związek oczywiście może być intymny, jeżeli brakuje któregoś z wyżej wymienionych uczuć. Pozytywne emocje składające się na intymność wynikają z umiejętności komunikowania się, wzajemnego zrozumienia między partnerami. W początkowych fazach związku komunikacja jest trudna, gdyż partnerzy nie znają się swoich potrzeb bądź też z powodu nieumiejętności zaspokojenia tych potrzeb. Prawdopodobnie większość ludzi na początku związku była zdolna zrobić "wszystko" dla swojego partnera, choć właśnie nie bardzo wiemy jak to zrobić. Niestety to "poświęcenie", "zrobienie wszystkiego" dla partnera szybko mija. Dzieje się to, dlatego, ponieważ przywykamy do tzw. "scenariuszy", czyli do pewnych niezmiennych ciągów działań obojga partnerów w powtarzających się sytuacjach. Rutyna jest zabójcza dla uczuć, szczególnie tych pozytywnych. Warunkiem niezbędnym do powstania jakichkolwiek emocji jest oderwanie się od automatyzmów i pojawienie się nieoczekiwanych, odbiegających od tego, co zawsze zdarzeń

Namiętność


Namiętność jest konstelacją silnych emocji zarówno pozytywnych ( zachwyt, tkliwość, pożądanie, radość), jak i negatywnych ( ból, niepokój, zazdrość, tęsknota), często z mocno uwydatnionym pobudzeniem fizjologicznym. Emocjom tym towarzyszy bardzo silna motywacja do maksymalnego połączenia się z partnerem. Wiele typowych przejawów miłości, wskazywanych przez ludzi jako takie, to przejawy właśnie namiętności: pragnienie i poszukiwanie fizycznej bliskości, przepływ energii, uczucie podniecenia, bicie serca, dotykanie, pieszczenie, całowanie, kontakty seksualne, obsesja na punkcie partnera, marzenia na jawie, psychiczne nieobecności pod nieobecność partnera. Dominującym elementem namiętności są zwykle w tej czy innej postaci pragnienia erotyczne, aczkolwiek nie sposób namiętność utożsamić z potrzebą seksualną ani założyć, że jest to jedyna potrzeba w nią uwikłana. Obok niej w grę może wchodzić potrzeba urzeczywistnienia czy odnalezienia sensu życia, dowartościowania własnej osoby, dominacja czy opiekuńczość itd. W przeciwieństwie do samej potrzeby seksualnej, zdolność do przeżywania miłosnej namiętności jest w pewnym stopniu darem kultury, nie zaś jedynie natury. Podczas gdy dynamika intymności jest łagodna, dynamika namiętności jest dramatyczna. Namiętność intensywnie rośnie, szybko osiągając swoje szczytowe natężenie i niemal równie szybko gaśnie. Początkowy wzrost namiętności jest procesem przebiegającym lawinowo, na zasadzie dodatniego sprzężenia zwrotnego: im silniejsza namiętność, tym więcej pociąga ona za sobą zachowań jeszcze bardziej ją nasilających. Najłagodniejsze z tych zachowań to : bardzo częste kontakty, bliskość fizyczna, długotrwałe patrzenie sobie w oczy. Wewnętrzna logika namiętności polega na tym, że może ona jedynie rosnąć, samo tylko trwanie natomiast jest zapowiedzią jej śmierci. Choć prawda to zupełnie oczywista, w równie oczywisty sposób odrzucamy ją wtedy, gdy akurat sami namiętność przeżywamy. Istotą namiętności jest jej zaborczość zaborczość i zachłanność, ponieważ na mocy swej definicji namiętność jest sprawą ważniejszą dla przeżywających ją ludzi, odsuwa ona na dalszy plan lub wyłącza inne rodzaje aktywności życiowej. Namiętność czasami porównywana jest z uzależnieniem od narkotyków, środków nasennych czy alkoholu, uzależnienie doprowadza do konieczności zażywania coraz większej dawki trucizny w celu uniknięcia niezwykle przykrych objawów jej odstawienia. Tak więc podczas gdy intymność spada powoli i często nie osiąga w ogóle punktu zerowego, namiętność nie tylko spada do zera, ale jej ostateczny koniec jest w dodatku połączony z negatywnymi emocjami.

Zaangażowanie



Zaangażowanie jest tu rozumiane jako decyzje, myśli, uczucia i działania ukierunkowane na przekształcenie relacji miłosnej w trwały związek oraz na utrzymanie tego związku pomimo występowania różnych przeszkód. Podczas gdy namiętność jest tym składnikiem miłości, który niemal w ogóle nie poddaje się "rozumowi" i woli samych zainteresowanych, a intymność poddaje im jedynie umiarkowanie, zaangażowanie jest wysoce podatne na świadomą kontrole ze strony kochających się ludzi. Stanowi to zarówno zarówno o sile, jak i o słabości tego składnika miłości. Z jednej strony, bowiem strony, silne zaangażowanie partnerów może być jednym, choć skutecznym czynnikiem podtrzymującym związek. Z drugiej jednak strony, zaangażowanie jest zwykle rezultatem świadomej decyzji, a ta może zostać zmieniona czy odwołana, w związku, z czym ten składnik miłości może przestać istnieć niemalże z dnia na dzień. W sytuacji, gdy jest to już jedyny czynnik podtrzymujący trwanie związku, zanik zaangażowania prowadzi do rozpadu samego związku. W udanym związku zaangażowanie jest jednak zwykle jego najbardziej stabilnym składnikiem. Wysiłek wkładany w utrzymanie związku automatycznie zapoczątkowuje proces jego samopodtrzymywania się. Wycofanie wysiłku byłoby równoznaczne z przyznaniem się przed sobą i innymi, że wysiłek ów został "zainwestowany" źle, co oczywiście, niezbyt pochlebnie świadczy o samym "inwestorze" Natomiast pochlebianie świadczy o nim ( o niej) wysiłek wydatkowany sensownie i stosownie. Zatem samo wkładanie wysiłku w dany związek nasila szansę, że "inwestor" będzie przekonywał zarówno siebie, jak i innych, iż jego postępowanie jest słuszne, i tym chętniej będzie to nadal czynił. Dość złożona symulacja rozwoju związku interpersonalnego sugeruje, że zanim krzywa zaangażowania osiągnie swój maksymalny i niezmienny poziom, jej wzrost ma charakter esowaty. Oznacza to, że początkowo zaangażowanie rośnie wolno, a w miarę narastania namiętności i intymności jego wzrost jest coraz szybszy. Następujące potem ustabilizowanie zaangażowania trwa w zasadzie aż do końca związku. Przerwanie związku jest zwykle równoznaczne z zaprzestaniem działań związek ów podtrzymujących, a więc z wycofaniem zaangażowania.




Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum " DWA ŚWIATY " Strona Główna -> TEMATY TRUDNE Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin