" DWA ŚWIATY "

ADAM

Nazwa „Sylwester” została nadana wszystkim nocnym zabawom, balom odbywającym się nocą ostatniego dnia roku. Dawniej ostatni wieczór roku poświęcano św. Sylwestrowi, papieżowi żyjącemu w IV wieku, który jednak nie miał nic wspólnego z hucznymi i wesołymi zabawami.

Sylwestrowa legenda wiąże się silnie z osobą św. Sylwestra. W 1000 roku według proroctwa Sybilli miał nastąpić koniec świata, za sprawą latającego smoka Lewiatana. Potwór ów, śpiący w lochach Watykanu, więziony był tam przez papieża Sylwestra I. Smoka zakneblowano papieską pieczęcią i według legendy miał on zbudzić się w nocy z 999/1000 rok, uwolnić się i ziejąc ogniem i siarką, spalić niebo oraz ziemię.

Wraz z końcem 999 roku, kolejny papież przybrał imię Sylwester II. W Rzymie oraz całej chrześcijańskiej Europie zapanowało przerażenie, które historycy nazwali kryzysem milenium. Przerażeni ludzie kryli w domach, czynili pokutę i oczekiwali na śmierć w płomieniach. Kiedy jednak nastała północ i przepowiednia nie sprawdziła się, rozpacz i przerażenie zmieniły się szaleńczą radość. Ludzie wybiegli na ulice, tańczyli, cieszyli się, pili wino, zaś papież Sylwester II udzielił błogosławieństwa Urbi et Orbi (miastu i światu) na nowy rozpoczynający się rok i nowy wiek oraz tysiąclecie. Od tej chwili ostatni dzień roku, wszystkie nocne, szaleńcze zabawy, uczty nazywamy Sylwestrem.